Tuesday, February 14, 2006

Historias sobre dos ruedas

Hoy cumplo mis primeras 24 horas sobre dos ruedas. Creo que nunca pensé movilizarme en bicicleta, quizás porque no tengo un espíritu demasiado deportivo o porque mis constantes atrasos me han obligado siempre ha desplazarme por medios más rápidos como el transporte público o el vehículo.

Pero hoy la historia se escribe distinta. Hace ya casi un mes que invertí, porque hasta el momento así lo considero, en una bicicleta de "segunda mano" para hacer algo de deportes y por cierto para dejar de gastar en movilización aunque en Barcelona el transporte público es bastante más barato que en Santiago.

Todo comenzó cuando la idea de conseguir una bici se me metió en la cabeza. Mi compañero de "piso", Fede, ya tenía una hacía tiempo y el resto de los habitantes de "Kimberlin" estábamos empezando a buscar nuestras propias "cletas".

Loquo, una gran página de anuncios, compra y venta de todo lo que uno se puede imaginar aquí en Catalunya fue mi primer sitio de búsqueda y además terminó siendo el último porque en el apartado "bicis" se ofrecía una mountain bike de mujer por la módica suma de 60 euros (38.000 pesos chilenos más o menos) que terminó siendo mía cuatro horas más tarde luego de mandarle un mail al oferente para que nos juntáramos en algún sitio de Barcelona para hacer la transacción.

El lugar que él eligió fue el "Kentuky" que queda al frente de esa magnífica iglesia de Gaudí, La Sagrada Familia. Luego de probarla y conversar un poco, él me paso la bicicleta y yo el dinero. Parecía un hombre bueno. Me dijo que era polaco que esta bici era de su señora y que se iban de vuelta a Polonia y que por eso la vendía. Antes de despedirnos le desee buena suerte y le dije que se cuidara del crudo invierno polaco donde las temperaturas eran cercanas a los 30 grados bajo cero.

Tres semanas después de esa venta y cuando aún mi bicicleta reposaba en mi departamento a la espera de ser usada, mi compañera Javi encontró una bici para ella en la misma página web. Hizo lo mismo que yo. Recibió la misma llamada. Se juntó en el mismo Kentuky. Conversó con quien le vendía la "cleta" y le deseó suerte al igual que yo.

Lo que hasta ese momento no sabíamos era que el polaco, quien ya debía estar de regreso en Polonia era el mismo tipo que le vendió la bici. Que le contó la misma historia... "Esta bicicleta es de mi señora. Es que como nos vamos a Polonia se la estoy vendiendo. Yo ya vendí la mía y mi señora ya está en Polonia. Yo me voy esta semana".

Al llegar a la casa, la Javi me contó lo contenta que estaba con su nueva bici. Dónde la había comprado. Y me empezó a relatar la historia del vendedor de ésta. Sólo ahí comprendimos lo estafadas habíamos sido. Y aunque las bicicletas están en buen estado -la mía es de color roja y la de Javiera es amarilla-, nos dio rabia saber que habíamos sido engañadas, que las dos caímos como niñas en la historia del polaco y que para peor las dos le habíamos dado suerte en su regreso a su patria.

En fin... Seguro que si mañana busco bicicletas en la misma página me encontraré con el mail del polaco que seguirá vendiendo las bicicletas de sus cientos de esposas que lo deben estar esperando en el crudo invierno de Polonia a que él vuelva. Aunque seguro... regresará millonario.

7 Comments:

At 10:28 AM, Anonymous Anonymous said...

Hola Flaquita:

Me he reidoa mas no poder con tu cuento del "FLAITE" polaco de la Bici...Que típico, en tyodas partes existe. Y si sigues su huella encontrarás a un "Chileno" vestido de Polaco, con acento de polaco Flaite, que con toda su astucia y personalidad hace caer incautos con el famoso "CUENTO DEL TIO" sólo que en este caso al menso Ustedes dos obtuvieron la mas preciada recompensa, cual es la de moverse por Barcelona a costo $ 0 y de paso mejorar el estado físico, al menos el de las piernas y abdominales, ya que si nos desviamos un poco encontraremos en la mas triste de la situaciones, al lugar tristemente célebre llamado "PO...

Animo,como dice el refrán " CUERPO SANO....MENTE SANA" y en este caso agrego, "BOLSILLO EN CALMA Y PAZ"

Tal vez Ustedes le pueden hacer la compoetencia al POLACO, poniendo un artículo en esa página de compra y ventas que diga:
"jovenes chilenas esforzadas... por regreso a su patria pasando por Polonia, venden Bicicletas casi sin uso"

Muchos Besos y suerte

 
At 12:42 PM, Anonymous Anonymous said...

Tita, no me queda mas que decir que fueron engañadas como unas niñas pequeñas pero bueno el objetivo de la bicicleta fue cumplido a cabalidad y asi recordaras tus tardes de "spinning" en el mercurio... me pregunto habran sido realmente tardes o mañanas de spinning? bueno de eso nunca me enterare...
Un beso grande
Te quiero mucho

Mane

 
At 1:10 PM, Blogger Millarahue said...

Jajajajajajajaj... Lolín...qué buena historia! Y no te sientas estafada, piensa que actuaste de buena fe y de paso ayudaste a un polaco a sobrevivir en Barcelona! Piensa que ese polaco te llevó un poco de Chile, porque convengamos en que su comportamiento fue bastante achilenado (de pronto tiene algún ascendente proveniente del país de la "roja" de todos). Creo que alguna vez te conté la historia del tipo de bus, que cada viernes, sagradamente, se subía a contar que le habían robado la billetera y que no podía volver a Temuco... y lo hizo los cinco años en que viajé cada viernes a Curicó! Veamos el vaso medio lleno: tienes bici, podrás ahorrar y ejercitarte. Suerte y te mando un abrazo gigante!

 
At 9:11 AM, Anonymous Anonymous said...

Hola B. La próxima vez que sospeches de un polaco dile esto para comprobar si es genuino:

"Najtrudniejsze do wymówienia mogą okazać się spółgłoski przedniojęzykowe cz, dż, sz, rz oraz ż, które wymawia się tak samo jak rz. Aby je prawidłowo wymówić powinieneś przyłożyć czubek języka do podniebienia twardego."

 
At 3:18 PM, Blogger El Hincha said...

pero si tu bici está buena no fuiste víctima de ninguna estafa po! eres cómplice de venta de artículos robados, pero no te sientas engañada... esa mentira del viaje a polonia es tan santa como la iglesia de gaudí.
y dices que te costó 38 lucas? chis, deberías considerarte afortunada, está barata!!!
yo que tú ubico al polaco y le ofrezco negocio, onda que tú le consigues clientes y te quedas con un porcentaje, onda 40 y 60 mínimo... a lo chileno po partner!

ánimo...

pd: apostaría a que conozco la identidad del señor k... pero no te diré nada.

 
At 9:49 AM, Anonymous Anonymous said...

El señor K es Néstor Kirchner, el marido de "La señora K" y Presidente de la Argentina.

Atte.

El Señor X

 
At 6:38 AM, Blogger Sr. Herrero said...

Piensa mejor que fue una estrategia de venta, cuestionable, pero estrategia al fin.

 

Post a Comment

<< Home